Psychoterapia indywidualna dla dzieci, młodzieży to forma praca nad potrzebnymi zmianami poprzez indywidualną pracę z psychoterapeutą. Najczęściej odbywa się jeden raz w tygodniu (50 minut), w stałych dniach i godzinach dopasowanych do możliwości zgłaszającej się osoby. Długość psychoterapii zależy od zgłaszanego problemu, potrzeb pacjenta, zakładanych celów.
Prowadzimy formy terapii długoterminowej i krótkoterminowej. Poprzez relację terapeutyczną, która stwarza bezpieczne warunki umożliwiające poznawanie siebie, pracę nad zmianami, wykorzystanie technik zabawowych i treningowych zmierzamy do celu. Efektem psychoterapii jest lepsze korzystanie z możliwości rozwojowych, zmniejszenie zahamowania, wypracowanie potencjału i kompetencji społecznych oraz osobistych do dalszego samodzielnego radzenia sobie, zniwelowanie lub zmniejszenie problemów, zwiększenie satysfakcji i chęci do życia, rozwój cech osobowości służących konstruktywnemu funkcjonowaniu. Poznanie siebie, lepsze radzenie sobie w życiu, odnalezienie i wykorzystywanie w pełni swoich możliwości życiowych.
Psychoterapia indywidualna poprzedzona jest spotkaniem konsultacyjnym (ok. 3 wizyty), podczas którego terapeuta zapoznaje się ze zgłaszanymi problemami, uzgadnia cele psychoterapii oraz zasady niezbędne do pracy terapeutycznej – m.in. częstotliwość spotkań, okres trwania psychoterapii, przerwy, sposób zakończenia, zasady odpłatności – a osoba korzystająca może poznać terapeutę i przekonać się, czy jej odpowiada.
Istnieje cały szereg powodów, dla których dzieci i młodzież potrzebują psychoterapii:
- trudności z radzeniem sobie z emocjami, zbyt duża nieśmiałość lub impulsywność, zmienne nastroje, nad którymi nie potrafią zapanować,
- niepokój, lęk lub duży strach,
- przygnębienie, poczucie rezygnacji, braku sensu w życiu, depresja, kryzys wartości,
- niskie poczucie wartości, mała pewność siebie, wycofywanie się z relacji,
- silne napięcia, stres, złoszczenie się, agresja,
- trudności ze zdawaniem egzaminów, odpowiedziami w szkole, pisaniem klasówek,
- uporczywe myśli, natrętne robienie czegoś,
- trudności ze snem, odpoczynkiem,
- uzależnienia behawioralne, nadmierne korzystanie z telefonu, internetu, gier komputerowych, mediów społecznościowych itp.
- izolowanie się, niechęć do kontaktu z rówieśnikami, ludźmi, rodziną, doświadczanie uczucia pustki w relacjach z innymi,
- trudności z uczeniem się, brak motywacji do nauki, niechęć chodzenia do szkoły,
- trudność z dogadaniem się z rodzicami,
- przeżywanie konfliktów i kryzysów,
- trauma,
- różnorodne dolegliwości fizyczne o niejasnej przyczynie (tzw. psychosomatyczne),
- występują kłopoty z jedzeniem, anoreksja, bulimia, otyłość,
- doświadczenie przemocy fizycznej, seksualnej, społecznej, instytucjonalnej,
- zachowania ryzykowne i problemowe,
- eksperymentowanie ze środkami odurzającymi w tym lekami, tytoniem, alkoholem.
Metoda psychoterapii zależna jest od tego, który z psychologów, psychoterapeutów ją prowadzi, zgodnie ze swoją specjalizacją.
Efektem psychoterapii mogą być zmiany
- lepszego rozumienia sytuacji społecznych, bardziej adekwatnego zachowania się,
- większa satysfakcja z kontaktu z rówieśnikami, i innymi
- zwiększone możliwości rozwoju i samorealizacji
- lepsze radzenie sobie ze stresem, zdawaniem egzaminów,
- poprawa w nauce szkolnej,
- lepsza koncentracja, uwaga,
- łatwiejsze adaptowanie się do zmian,
- radzenie sobie z sytuacjami traumatycznymi konstruktywnie,
- zmniejszenie stanów lękowych czy ustanie ataków paniki
- umiejętność bronieni a się przed trudnościami,
- poprawa zdrowia, zmniejszenie dolegliwości psychosomatycznych, poprawa odżywiania się,
- lepsze umiejętności odpoczynku, dobry sen,
- pewność siebie, wzrost poczucia wartości, samodzielności, niezależności,
- wzrost umiejętności społecznych i interpersonalnych
- większa refleksyjność,
- poznanie, rozumienie i wyrażanie swoich uczuć,
- ustanie lub zmniejszenie objawów