Psychoterapia indywidualna dla dzieci, młodzieży to forma praca nad potrzebnymi zmianami poprzez indywidualną pracę z psychoterapeutą. Najczęściej odbywa się jeden raz w tygodniu (50 minut), w stałych dniach i godzinach dopasowanych do możliwości zgłaszającej się osoby. Długość psychoterapii zależy od zgłaszanego problemu, potrzeb pacjenta, zakładanych celów.

Prowadzimy formy terapii długoterminowej i krótkoterminowej. Poprzez relację terapeutyczną, która stwarza bezpieczne warunki umożliwiające poznawanie siebie, pracę nad zmianami, wykorzystanie technik zabawowych i treningowych zmierzamy do celu. Efektem psychoterapii jest  lepsze korzystanie z możliwości rozwojowych, zmniejszenie zahamowania, wypracowanie potencjału i kompetencji  społecznych oraz osobistych do dalszego samodzielnego radzenia sobie, zniwelowanie lub zmniejszenie problemów, zwiększenie satysfakcji i chęci do życia, rozwój cech osobowości służących konstruktywnemu funkcjonowaniu. Poznanie siebie, lepsze radzenie sobie w życiu, odnalezienie i wykorzystywanie w pełni swoich możliwości życiowych.

Psychoterapia indywidualna poprzedzona jest spotkaniem konsultacyjnym (ok. 3 wizyty), podczas którego terapeuta zapoznaje się ze zgłaszanymi problemami, uzgadnia cele psychoterapii oraz zasady niezbędne do pracy terapeutycznej – m.in. częstotliwość spotkań, okres trwania psychoterapii, przerwy, sposób zakończenia, zasady odpłatności – a osoba korzystająca może poznać terapeutę i przekonać się, czy jej odpowiada.

Istnieje cały szereg powodów, dla których dzieci i młodzież potrzebują psychoterapii:

• trudności z radzeniem sobie z emocjami, zbyt duża nieśmiałość lub impulsywność, zmienne nastroje, nad którymi nie potrafią zapanować,
• niepokój, lęk lub duży strach,
• przygnębienie, poczucie rezygnacji, braku sensu w życiu, depresja, kryzys wartości,
• niskie poczucie wartości, mała pewność siebie, wycofywanie się z relacji,
• silne napięcia, stres, złoszczenie się, agresja,
• trudności ze zdawaniem egzaminów, odpowiedziami w szkole, pisaniem klasówek,
• uporczywe myśli, natrętne robienie czegoś,
• trudności ze snem, odpoczynkiem,
• uzależnienia behawioralne, nadmierne korzystanie z telefonu, internetu, gier komputerowych, mediów społecznościowych itp.
• izolowanie się, niechęć do kontaktu z rówieśnikami, ludźmi, rodziną, doświadczanie uczucia pustki w relacjach z innymi,
• trudności z uczeniem się, brak motywacji do nauki, niechęć chodzenia do szkoły,
• trudność z dogadaniem się z rodzicami,
• przeżywanie konfliktów i kryzysów,
• trauma,
• różnorodne dolegliwości fizyczne o niejasnej przyczynie (tzw. psychosomatyczne),
• występują kłopoty z jedzeniem, anoreksja, bulimia, otyłość,
• doświadczenie przemocy fizycznej, seksualnej, społecznej, instytucjonalnej,
• zachowania ryzykowne i problemowe,
• eksperymentowanie ze środkami odurzającymi w tym lekami, tytoniem, alkoholem.

Metoda psychoterapii zależna jest od tego, który z psychologów, psychoterapeutów ją prowadzi, zgodnie ze swoją specjalizacją.

Efektem psychoterapii mogą być zmiany

• lepszego rozumienia sytuacji społecznych, bardziej adekwatnego zachowania się,
• większa satysfakcja z kontaktu z rówieśnikami, i innymi
• zwiększone możliwości rozwoju i samorealizacji
• lepsze radzenie sobie ze stresem, zdawaniem egzaminów,
• poprawa w nauce szkolnej,
• lepsza koncentracja, uwaga,
• łatwiejsze adaptowanie się do zmian,
• radzenie sobie z sytuacjami traumatycznymi konstruktywnie,
• zmniejszenie stanów lękowych czy ustanie ataków paniki
• umiejętność bronieni a się przed trudnościami,
• poprawa zdrowia, zmniejszenie dolegliwości psychosomatycznych, poprawa odżywiania się,
• lepsze umiejętności odpoczynku, dobry sen,
• pewność siebie, wzrost poczucia wartości, samodzielności, niezależności,
• wzrost umiejętności społecznych i interpersonalnych
• większa refleksyjność,
• poznanie, rozumienie i wyrażanie swoich uczuć,
• ustanie lub zmniejszenie objawów