Pomoc psychologiczna, psychoterapia indywidualna dla dzieci, młodzieży to forma pracy nad potrzebnymi zmianami poprzez indywidualną
pracę ze specjalistą. Najczęściej odbywa się jeden raz w tygodniu (50 minut), w stałych dniach i godzinach dopasowanych do możliwości zgłaszającej się osoby. 

Długość pomocy psychologicznej, psychoterapii zależy od zgłaszanego problemu, potrzeb pacjenta, zakładanych celów. Prowadzimy formy terapii długoterminowej i krótkoterminowej.

Praca prowadzona jest poprzez relację, która stwarza bezpieczne warunki umożliwiające poznawanie siebie, pracę nad zmianami, dążenie do założonych celów. Wykorzystujemy także techniki zabawowe i treningowe. 

Pomoc psychologiczna, psychoterapia indywidualna poprzedzona jest spotkaniem konsultacyjnym (ok. 3 wizyty), podczas którego specjalista zapoznaje się ze zgłaszanymi problemami, uzgadnia cele pomocy psychologicznej, psychoterapii z klientem oraz zasady niezbędne do pracy psychologicznej – m.in. częstotliwość spotkań, okres trwania, przerwy, sposób zakończenia, zasady odpłatności – a osoba korzystająca może poznać specjalistę, nawiązać wstępny kontakt.

Metody pomocy psychologicznej, psychoterapii zależna jest od tego, który ze specjalistów ją prowadzi. Istnieje cały szereg powodów, dla których dzieci i młodzież mogą potrzebują pomocy psychologicznej, psychoterapii:

• trudności z radzeniem sobie z emocjami, zbyt duża nieśmiałość lub
  impulsywność,
• niepokój, lęk lub duży strach,
• przygnębienie,
• poczucie rezygnacji, braku sensu w życiu, depresja, kryzys
  wartości,
• niskie poczucie wartości, mała pewność siebie, wycofywanie się z relacji,
• silne napięcia, stres, agresja,
• uporczywe myśli, natrętne robienie czegoś, zachowania kompulsywne
• uzależnienia behawioralne, w tym: nadmierne korzystanie z telefonu,
  internetu, gier komputerowych, mediów społecznościowych itp.
• izolowanie się, niechęć do kontaktu z rówieśnikami, ludźmi, rodziną,
• trudności z uczeniem się, brak motywacji do nauki, niechęć chodzenia do
  szkoły,
• trudność z dogadaniem się z rodzicami,
• przeżywanie konfliktów i kryzysów,
• trauma,
• różnorodne dolegliwości fizyczne o niejasnej przyczynie (tzw.
  psychosomatyczne),
• występują kłopoty z jedzeniem, anoreksja, bulimia, otyłość,
• doświadczenie przemocy fizycznej, seksualnej, społecznej, instytucjonalnej
• zachowania ryzykowne i problemowe,
• eksperymentowanie ze środkami odurzającymi w tym lekami, tytoniem,
  alkoholem.
• oraz wiele innych.